Na een bezoek aan de compound van onze gids Andy nodigde hij ons uit voor een barbecue op het strand met zijn vrienden. Onze laatste avond in Gambia zou een mooie avond worden met vis, drank en muziek. We spraken af met Andy op de plek waar hij ons 's middags had afgezet. Hij zou het eten voor de barbecue regelen. Zijn vrienden, de juice pressers die overdag vers sap aan toeristen verkopen, zouden de muziek en de drank verzorgen.
 |
| Met de taxi en over het strand richting de BBQ |
liepen rond zes uur richting de hoofdweg. Onderweg werden we diverse malen aangehouden of we niet een taxi nodig hadden. 'No thank you', zeiden we beleefd, terwijl we stug doorliepen.
Op de hoofdweg was het enorm druk en de auto's reden in file. Waar was Andy? We waren op de afgesproken plek, maar geen Andy. We tuurden de weg af naar hem, maar ontdekten hem niet. Was hij ons vergeten of kwam hij gewoon niet opdagen. Ineens zagen we op 100 meter iemand zwaaien. Dat was toch niet onze gids, die zag er netter uit. Maar de persoon zwaaide nu harder en liep richting ons. Warempel, het was Andy en hij droeg een cremekleurig kleed. We liepen nu ook zijn kant op.
Hij had een complete metamorfose ondergaan. Hij legde ons uit dat het zijn vrijetijds kleren waren, van zijn stam.
Een vriend van Andy bracht ons in zijn taxi naar het strand. Vandaar was het nog een drie kwartier lopen naar de Lemon Creek waar Andy's vrienden ook zouden zijn. Allemaal waren ze er behalve één en juist aan hem had Andy gevraagd om vis, groente en aardappels te kopen op de markt voor zijn gasten. Andy was woedend en ging compleet uit zijn dak. Hij ging direct bellen, maar kreeg natuurlijk geen gehoor. Hij liet zijn vrienden ook weten dat hij 'not amused' was. Hij had hem nl. wel geld gegeven.Wij keken gelaten toe. We waren inmiddels wel wat gewend. This is Gambia.
Op de hoofdweg was het enorm druk en de auto's reden in file. Waar was Andy? We waren op de afgesproken plek, maar geen Andy. We tuurden de weg af naar hem, maar ontdekten hem niet. Was hij ons vergeten of kwam hij gewoon niet opdagen. Ineens zagen we op 100 meter iemand zwaaien. Dat was toch niet onze gids, die zag er netter uit. Maar de persoon zwaaide nu harder en liep richting ons. Warempel, het was Andy en hij droeg een cremekleurig kleed. We liepen nu ook zijn kant op.
Hij had een complete metamorfose ondergaan. Hij legde ons uit dat het zijn vrijetijds kleren waren, van zijn stam.
Een vriend van Andy bracht ons in zijn taxi naar het strand. Vandaar was het nog een drie kwartier lopen naar de Lemon Creek waar Andy's vrienden ook zouden zijn. Allemaal waren ze er behalve één en juist aan hem had Andy gevraagd om vis, groente en aardappels te kopen op de markt voor zijn gasten. Andy was woedend en ging compleet uit zijn dak. Hij ging direct bellen, maar kreeg natuurlijk geen gehoor. Hij liet zijn vrienden ook weten dat hij 'not amused' was. Hij had hem nl. wel geld gegeven.Wij keken gelaten toe. We waren inmiddels wel wat gewend. This is Gambia.
 |
| Voorbereiden BBQ Lemon Creek |
We gaven Andy geld zodat hij naar de markt kon gaan en zijn barbecue toch door kon gaan. Terwijl Andy naar de markt was namen wij alvast een sapje en speelden een beetje op de djembé, wat verrekte moeilijk was. Inmiddels werd het al aardig donker. Na een uur was Andy terug en kon de party beginnen. Het was inmiddels aardedonker. Er werd licht gemaakt door een brandende kaars in een fles te plaatsen in verband met de wind. De kaars gaf nog behoorlijk veel licht.
 |
| Djembé muziek |
De Gambianen begonnen direct met de voorbereidingen: snijden van groenten en aardappels, de vis zouten en de barbecue aansteken. De barbecue bestond uit een gat in het zand, waarin de vooraf verwarmde houtskool werd gelegd. De vis inclusief ingrediënten werd in folie verpakt en op de houtskool gelegd. Dit alles ging werd met precisie en in hoog tempo gedaan. De theepot werd ook op de houtskool gezet, zodat we een verse kop hete thee zouden krijgen.
We kregen tussendoor Djembé-les en ik speelde een stukje mee. Vervolgens ging Andy met zijn vrienden los en dansten wij met de overige mannen op het ritme van de muziek.
De maaltijd was klaar en voor ons werd netjes een gedekte tafel met stoelen geplaatst. De Gambianen pakten hun eten met hun handen uit de barbecue.
We kregen tussendoor Djembé-les en ik speelde een stukje mee. Vervolgens ging Andy met zijn vrienden los en dansten wij met de overige mannen op het ritme van de muziek.
De maaltijd was klaar en voor ons werd netjes een gedekte tafel met stoelen geplaatst. De Gambianen pakten hun eten met hun handen uit de barbecue.
 |
| Gambiaans vs Europees BBQ |
De avond liep ten einde. We gaven nog wat geld aan de sapboys voor het drinken van de sapjes. Galant als hij was liep Andy met ons mee terug over het strand tot bij het hotel. Wij gingen links het hotelterrein op, hij verdween in de massa in de richting van zijn compound.
Eén vraag bleef onbeantwoord die avond: Waar was de vriend gebleven die voor het eten op de BBQ zou zorgen.We hebben er niets meer over gehoord en ook niet meer naar gevraagd. De vriend was vast verzonnen. This is Gambia. Wij hebben genoten en een Gambiaans avondje uit beleefd. En natuurlijk hadden we sowieso de BBQ betaald.
Eén vraag bleef onbeantwoord die avond: Waar was de vriend gebleven die voor het eten op de BBQ zou zorgen.We hebben er niets meer over gehoord en ook niet meer naar gevraagd. De vriend was vast verzonnen. This is Gambia. Wij hebben genoten en een Gambiaans avondje uit beleefd. En natuurlijk hadden we sowieso de BBQ betaald.